Farrokh (Frederick) Bulsara (1946–1991) był absolwentem studiów plastycznych w Ealing College of Art. Jednymi z jego pierwszych zespołów były: Sour Milk Sea i Wreckage.
Później wraz z Mayem i Taylorem stworzył zespół Queen, a wkrótce potem zmienił nazwisko na Freddie Mercury. To on był pomysłodawcą nazwy, zaprojektował logo i wyznaczył kierunek artystyczny, w którym zespół miał się rozwijać.
Był autorem takich utworów, jak „Killer Queen”, „Bohemian Rhapsody”, „We Are the Champions”, „Crazy Little Thing Called Love”. Oprócz występów z Queen prowadził również działalność solową, m.in. nagrywając album Mr. Bad Guy, a także współpracował z innymi artystami, w tym ze śpiewaczką operową Montserrat Caballé (album Barcelona). Pod koniec lat 80. badanie wykazało, że jest zarażony wirusem HIV. Pomimo choroby, pracował nad nowym materiałem Queen, dopóki był w stanie to robić. Zmarł 24 listopada 1991.
Brian Harold May (ur. 1947) rozpoczął karierę muzyczną w wieku 15 lat, grając w lokalnych zespołach. Rok później rozpoczął wraz z ojcem budowę swojej własnej gitary, Red Special. W 1967 rozpoczął studia na wydziale fizyki w Imperial College w Londynie. Na uczelni poznał Tima Staffella i Rogera Taylora, z którymi założył zespół Smile. Grupa rozpadła się po wydaniu jednego singla, ale Staffell przed swoim odejściem poznał Maya i Taylora z Mercurym i ta trójka wkrótce potem założyła Queen.
May jest autorem takich przebojów, jak „We Will Rock You”, „The Show Must Go On”, „I Want It All”, „Who Wants to Live Forever”, „Save Me”. Po śmierci Mercury’ego poświęcił się karierze solowej, ale angażował się również w projekty związane z Queen (w tym prace nad albumem Made in Heaven), zaś w latach 2005–2008 występował wraz z Rogerem Taylorem i Paulem Rodgersem pod szyldem Queen + Paul Rodgers. Jest doktorem astronomii i komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego.
John Richard Deacon (ur. 1951) jest najmłodszym członkiem zespołu i wstąpił do niego najpóźniej (1971). Z wykształcenia jest elektronikiem. Przed Deaconem zespół próbował współpracy z kilkoma basistami – Mike Grose (3 koncerty), Barry Mitchell (9 koncertów), Doug Bogie (2 koncerty). Pierwszy występ z Deaconem miał miejsce 2 lipca 1971. Brian May wspominał później: Czuliśmy, że jest on tym właściwym, chociaż był taki spokojny. Prawie wcale się do nas nie odzywał!
Deacon jest autorem następujących utworów: „You’re My Best Friend”, „Spread Your Wings”, „Another One Bites the Dust”, „I Want to Break Free” oraz „Friends Will Be Friends”, który napisał wspólnie z Freddiem Mercurym. Jest też konstruktorem wzmacniacza, którego Brian May używał przez cały okres swojej kariery muzycznej i używa do dziś – Deacy Amp. Współpracował gościnnie m.in. z Anitą Dobson, Cozym Powellem, Eltonem Johnem, a także przy solowych projektach pozostałych członków Queen. Po śmierci Mercury’ego coraz rzadziej brał udział w projektach związanych z Queen, w końcu wycofując się całkowicie z branży muzycznej po wydaniu Made in Heaven w 1995, zgodził się jednak na wspólne nagranie utworu „No-One but You (Only the Good Die Young)” z pozostałymi członkami zespołu w 1997. Ostatni raz wystąpił z Eltonem Johnem 17 stycznia 1997 w Paryżu na gali Maurice’a Bejarta wykonując „The Show Must Go On”.
Roger Meddows-Taylor (ur. 1949) początkowo zamierzał zostać gitarzystą, dopiero później zainteresował się perkusją. Studiował stomatologię, później przeniósł się na wydział biologiczny Imperial College. Odpowiedział na ogłoszenie Maya (poszukującego chętnych do współpracy w zespole) tuż po Staffellu.
Roger napisał następujące utwory Queen: „Radio Ga Ga”, „A Kind of Magic”, „Breakthru”, „The Invisible Man” i „These Are the Days of Our Lives”. Od 1981 nagrywał też solowe albumy, zaś w 1987 założył własny zespół, The Cross, w którym był wokalistą i gitarzystą (z repertuaru tej grupy pochodzi utwór „Heaven for Everyone”, który później stał się znany w wykonaniu Queen. W latach 2005–2008, podobnie jak May, występował jako Queen + Paul Rodgers.